5:08 PM
NPNG(MyanmarP)
ဘဝမွာကုန္ဆံုးသြားၿပီးရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရႏုိင္ေတာ့တဲ့ အရာသံုးခုရွိပါတယ္။ အဲဒါဟာ အခ်ိန္၊ စကားလံုး၊ အခြင့္အေရး တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတြ တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အျပစ္မျမင္ၾကပဲ လုိအပ္ခ်က္ေလးေတြကုိ အျပဳသေဘာေဆာင္ျပီး ေဖာ္ထုတ္ၾကရင္ အနာဂတ္ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီး ဒီထက္မက တုိးတက္လာမွာပါ။ အျမင္ေလးတစ္ခုပဲ လုိအပ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံမေကာင္းေၾကာင္းလုိ႕ အမည္မတပ္ပဲ ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႕ အၾကံျပဳစာေတြ ေရးၾကပါလုိ႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေနာင္မွာေကာင္းလာဖုိ႕အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတြ စေတးျပီး ေ၀ဖန္ျခင္းမဟုတ္ပဲ… ျမင္တာကုိ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တင္ျပၾကရင္ ဘယ္ဘက္ကမွ နားလည္မႈ လြဲၾကမယ္မထင္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ အခုေရးမည့္ အေၾကာင္းအရာသည္လည္း ေ၀ဖန္ျခင္းမဟုတ္ရပါ။ အခုလုိ တကူးတက ကြ်န္ေတာ့္စာေတြကို လာဖတ္ေပးေနတဲ့ စာဖတ္သူေတြကုိလည္း ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိေၾကာင္း အရင္ဦးဆုံး ေျပာထားပါရေစ။
အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ လူေတြျဖစ္တာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ႏုိင္ငံခ်စ္စိတ္ အမ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကုိေတာ့ အသိအမွတ္ ျပဳႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္။ ဒီလုိေျပာလုိ႕ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေမးခြန္းထုတ္ၾကမယ္။ မေမးပါနဲ႕ ေမးစရာမလုိတဲ့ အေျဖေတြကုိ ေျဖခ်င္ေနခဲ့တာ အေတာ္ၾကာေနပါျပီး။ “သူမ်ားခုိင္းမွ လုပ္တာ ကြ်န္၊ သခင္ ျဖစ္ခ်င္ရင္ မိမိကုိယ္ကုိခုိင္း” ဆုိတဲ့ စကားပုံအတုိင္းပဲ။ ေအာက္ေျခမလြတ္ေစနဲ႕ ဘယ္အရာပဲလုပ္လုပ္ ဘယ္စကားကုိပဲ ေျပာေျပာ အရင္ဆုံးေသခ်ာ စဥ္းစားပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ဆရာေတြ ေျပာခဲ့သလုိပဲ မိမိသည္ ဘာေကာင္လဲ…? ဘယ္ေနရာေရာက္ေနလဲ…?? သိေအာင္လုပ္ပါ။ ေလာကမွာ ပါးစပ္စည္းကမ္းမရွိပဲ စိတ္လြတ္ကုိယ္လြတ္ ေျပာေနတဲ့လူေတြသည္ လူျဖစ္ပါလွ်က္နဲ႕ တိရိစၧာန္ဦးေႏွာက္ကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားၾကတဲ့ လူ႕တိရိစၧာန္လုိ႕ ဆုိပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပတ္သတ္လုိ႕ လက္ရွိကြ်န္ေတာ္တုိ႕ လူမ်ဳိးေတြ အမ်ားၾကီးေတြ႕ေနရတယ္။ တရားဆုိဒ္ေတြ ကုသုိလ္တရား လုပ္သူေတြမွအပ က်န္အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာ ဘယ္ေနရာကုိ ၾကည့္ၾကည့္၊ ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက အေကာင္းျမင္တဲ့စိတ္ နည္းပါးေနၾကတယ္။ အဲဒါေလးေတြ ေလွ်ာ့ႏုိင္ရင္ ေလွ်ာ့ေပးၾကပါလုိ႕ ေတာင္းဆုိခ်င္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္အက်ဳိးကုိ တစ္ေယာက္က သယ္ပုိးထမ္းေဆာင္မဲ့ ေမတၱာမ်ဳိးေတြ မရွိတဲ့အတြက္ အနစ္နာလည္း မခံႏုိင္ၾကရွာဘူး။ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ထက္ ေက်ာ္သြားမွာကုိ မနာလုိၾကဘူး။ သူ႕ကုိေက်ာ္မယ့္ တစ္ေယာက္အထက္မွာ လူေပါင္းမည္မွ် ရွိေနမည္ကုိ သတိထားမိမွာ မဟုတ္ေခ်။ ဒီတစ္ေယာက္ကုိေတာ့ ေပးမေက်ာ္ေစခ်င္တာ အမွန္ပင္တည္း။ အဲဒီစိတ္ေတြ ျပင္ႏုိင္ေလ ေကာင္းေလပါပဲ။ အရင္ကေတာ့ ပုခုံးဖက္ေပါင္းလုိ႕ အဖုအထစ္ေလးေတြ ျဖစ္လာရင္ ဘယ္မ်က္ႏွာမွ မေထာက္တတ္ပဲ အကုန္ေဖာ္ၾကတယ္။ ကုိယ္မေက်နပ္ေတာ့ရင္ သူဒုကၡေရာက္လည္း အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူးလုိ႕ ထင္ၾကျပန္ေရာ… ဘယ္မွာလဲ အၾကင္နာတရား… အဲဒီလူေတြရဲ႕ မွတ္ပုံတင္ကုိ သြားၾကည့္လုိက္ပါ ကုိးကြယ္သည့္ဘာသာ ဗုဒၶဘာသာ၊ လူမ်ဳိး ျမန္မာ ဆုိတာေတြပါပဲ။ အမည္ခံထားတဲ့ ဖုန္းေတြလုိပဲ။ ေရာင္းခ်င္တုိင္းေရာင္း ေနၾကတာေလ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ တန္ဖုိးရွိတာေတြကုိ ေမ့ေနၾကတာ။ အဲဒါဟာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ နဲပါးၾကလုိ႕ပဲ။ သီလဆုိတာ ေကာင္းတာကုိလုပ္ျပီး ေကာင္းတာကုိေျပာရတာပါ။ သမာဓိက မေကာင္းတာကုိ မေတြးနဲ႕ စိတ္ေတြကုိ ထိန္းထားႏုိင္ရမယ္။ ပညာဆုိတာ အေၾကာင္းနဲ႕အက်ဳိးကုိ စနစ္တက်သိတတ္ရမယ္။ ဒီသုံးလုံးေပါင္းလုိက္ရင္ တစ္လုံးပဲ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။ အဲဒါဟာ ဓမၼ ျဖစ္တယ္လုိ႕ သီတဂူဆရာေတာ္မွ ေဟာၾကားခဲ့ေလသည္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ျမန္မာေတြ လူၾကည့္ေတာ့ ဘာအလုပ္မွမရွိဘူး။ ဒီမုိကေရစီက်ေတာ့ ရခ်င္ၾကတယ္။ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံ ျဖစ္ျပီးဆုိရင္ တစ္ႏုိင္ငံလုံး မီးခုိးတိတ္ အလုပ္မလုပ္ပဲ ထမင္းစားလုိ႕ရတယ္ ထင္ေနၾကတာ။ ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ အသုံးမက်ဘူးလုိ႕ လာေျပာရင္ မခံႏုိင္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ အေျဖကရွင္းပါတယ္ ျမန္မာႏုိင္ငံမေကာင္းမွေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံထဲေနတဲ့ လူအကုန္ပါျပီးေပါ့ ဒါေၾကာင့္ ေျပာတဲ့လူလည္း အသုံးမက်တဲ့ စာရင္း၀င္သြားတယ္။ ဒါဆုိဘာလုိ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံ အသုံးမက်ဘူးလုိ႕ ေျပာေနအုံးမွာလဲ… ငါတုိ႕အသုံးမက်ဘူးလုိ႕ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ၀န္ခံလုိက္စမ္းပါ။ မ၀န္ခံရဲရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အသုံးမက်ဘူးလုိ႕ မေျပာနဲ႕ေပါ့။ ၀န္ခံႏုိင္ရင္ေျပာတာ အေကာင္းဆုံးပဲ။ လုပ္မွာလား မလုပ္ဘူးလား ေအး…လုပ္ရဲရင္ ခံရဲရတယ္… ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ အဘုိးကလက္မထိပ္ကုိ သံရုိက္သြင္းတဲ့ ဘုရင့္ေနာင္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၀န္ခံရဲတယ္ဆုိတဲ့ သတၱိေတြရွိတယ္။ ဒါမ်ဳိး၀န္ခံလုိ႕ ေခါင္းျဖတ္သတ္တာမ်ဳိးလည္း မရွိပါဘူး။ ၀န္ခံျခင္းဆုိလုိ႕ တစ္ခုရွိေသးတယ္… ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြမွာ အက်င့္တစ္ခုရွိပါတယ္။ ဓမၼေစတီ ဆရာေတာ္ ေဟာသလုိေျပာရရင္ ကေလးေတြဟာ အရမ္းျဖဴစင္ၾကပါတယ္။ ဒါကုိအေရာင္ဆုိး ၾကတာ ဘယ္သူေတြလဲ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ မုန္႕တစ္ခုကုိ စားခ်င္လုိ႕ ယူစားလုိက္တယ္။ ဒါကုိလူၾကီးတစ္ေယာက္က ေမးမယ္ ဒီေပၚကမုန္႕ ဘယ္သူစားတာလဲ… ကေလးကျပန္ေျဖတယ္။ သားသားစားလုိက္တာပါ… အဲဒီခ်ိန္မွာ လူၾကီးက…ရုိက္ျပီးေတာ့… စားခ်င္အုံးဟဲ့… ဆုိေတာ့ ေနာက္တစ္ခါ ကေလးကမွတ္သြားေရာ။ အမွန္တုိင္းေျပာရင္ ရုိက္ခံရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လိမ္တတ္သြားတယ္။ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဒီမုန္႕က ဆြမ္းေတာ္ကပ္မလုိ႕ စားလုိက္ေတာ့ ငရဲၾကီးတယ္။ သားကမသိလုိ႕ စားလုိက္တာဆုိေတာ့ အျပစ္မရွိဘူး။ ေနာက္တစ္ခါဆုိရင္ေတာ့ ဒါမ်ဳိးမလုပ္ရဘူးလုိ႕မ်ား အက်ဳိးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ေျပာျပလုိက္ရင္ အဲဒီကေလး တစ္သက္လုံး မွတ္သြားျပီး မိဘအရိပ္ေအာက္က လြတ္သြားလည္း အက်င့္စာရိတၱေကာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာရမွာပါ။
ဒီလုိလူေတြ မ်ားလာေလေလ တုိင္းျပည္ၾကီးမွာ ခုိးမႈေတြနဲပါးလာမယ္၊ တျခားအက်င့္စာရိတၱနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ့ ျပႆနာေတြ ရွားပါးလာရင္ တုိးတက္ဖုိ႕အတြက္ အေထာက္အကူေတြပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ။ ျပင္သင့္တာေလးေတြလည္း ျပင္ၾကေပါ့… လူငယ္ေတြဆုိတာက ေနာင္တစ္ေခတ္အတြက္ မ်ဳိးဆက္ပဲေလဗ်ာ… အက်င့္စာရိတၱေကာင္းျပီး အရည္အခ်င္းရွိရွိနဲ႕ တုိင္းျပည္ကုိ ဖြံ႕ျဖဳိးဖုိ႕အတြက္ မေသေသးတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းေတြ သြင္းေပးဖုိ႕ လုိအပ္လြန္းပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေခတ္မွာ ဒီလုိေနခဲ့ရတာ မၾကဳိက္ရင္ ေနာင္တစ္ေခတ္မွာ ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ မိမိဘာလုပ္ႏုိင္သလဲ စဥ္းစားပါ။ လူအခ်င္းခ်င္း မတုိက္ခုိက္ပါနဲ႕… အဖြဲ႕အခ်င္းခ်င္း မတုိက္ခုိက္ပါနဲ႕ တုိင္းျပည္ေကာင္းဖုိ႕အတြက္ပဲ ေစတနာေလးထားပါ။ အေကာင္းေတြလုပ္ရင္ အက်ဳိးေတြ ေကာင္းတတ္ပါတယ္။ ေဒါသနဲ႕ေျပာရင္ ပူေလာင္ပါမည္။ ေမတၱာျဖင့္ ေျပာရင္ ေအးခ်မ္းပါသည္။ ဘာနဲ႕ေျပာၾကမလဲ ကုိယ္တုိင္ဆုံးျဖတ္ၾကေပါ့။
သူ႕အလုပ္ကုိယ့္အလုပ္ကုိ ထည့္တြက္ေပးၾကပါ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြဟာ ကုိယ္ဘက္ကနာမွာအရမ္း ေၾကာက္ၾကတယ္။ သူတပါးနာခ်င္နာပါေစ ေျပာတတ္တယ္၊ လုပ္တတ္ၾကတယ္။ ဒါနေလာက္သာ ရက္ေရာတယ္ဆုိတာကုိ ျငင္းပယ္ျပီး ေမတၱာတရားၾကီးမားပုံကုိလည္း ျပသေစခ်င္တယ္။ လုံး၀မရွိေတာ့ဘူးလုိ႕ ကြ်န္ေတာ္ေျပာေနျခင္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ ျမတ္ႏုိးတဲ့ ဒီယဥ္ေက်းမႈေတြ ေပ်ာက္ပ်က္သြားမွာ ဆုိးလုိ႕ေျပာေနရတာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္အေတြးက ေသးငယ္ခ်င္ ေသးငယ္ပါလိမ့္မယ္… ႏုိင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးေပၚ ထားတဲ့ သစၥာတရားကေတာ့ ပင္လယ္ၾကီးေလာက္ က်ယ္တယ္ဆုိတာကုိ ေျပာပါရေစ…
ႏုိင္ငံေတာ္က လူၾကီးေတြသည္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ထက္ ပုိျပီးေတြးမိမွာပါ။ သုိ႕ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာေတာင္ ကုိယ္စီျပႆနာေတြနဲ႕ပဲ မဟုတ္လား။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတြမွ ဒါေတြကုိ မေဖာ္ထုတ္ မေျပာဆုိခဲ့ရင္ ေနာက္ထပ္ ဘယ္သူေတြက ထပ္ျပီးေျပာေနအုံးမွာလဲ။ ေနာက္လူကုိ ေစာင့္ျပီး အလုပ္မလုပ္တာ အေကာင္းဆုံးပါပဲ။ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာင္ တစ္ေခတ္ေနာက္က်ေနအုံးမယ္။ အဲလုိနဲ႕ ေနာက္က်ေနခဲ့တာ ခင္ဗ်ားတုိ႕ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ အသက္ေတြ တျဖည္းျဖည္းၾကီးလာတာပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ။ ႏုိင္ငံေကာင္းေအာင္ ေျပာတဲ့ေနရာမွာ စိတ္ရင္းေစတနာ မွန္မွန္နဲ႕ ေျပာဖုိ႕လုိပါတယ္။ အမ်ဳိးခ်စ္တယ္ဆုိျပီး တစ္သက္လုံး တုိင္းတစ္ပါး လုပ္ေကြ်းေနလုိ႕ မရသလုိ၊ ျပည္တြင္းထဲမွာ အခ်ိန္ရွိသေရြ႕ လၻက္ရည္ဆုိင္ ထုိင္အခ်ိန္ျဖဳန္း ေနလုိ႕လည္း မရပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု ရွိတယ္။ အဲဒါဟာ ျမန္မာ့သမုိင္းကုိ ဖတ္လုိက္တုိင္း သမုိင္းစာမ်က္ႏွာေတြ ျပန္လွန္ၾကည့္လုိက္တုိင္းမွာ ဂုဏ္ယူေလာက္စရာေတြ အျပည့္ရွိပါလွ်က္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေခတ္မွာ ဘာလုိ႕ဒီထက္ျမင့္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ေသးတာလဲ။ ေခတ္ေတြလည္း ေျပာင္းခဲ့တယ္ စနစ္ေတြလည္း သစ္လာတယ္။ လုိအပ္ေနတာေလးေတြ ရွိေသးတယ္ဆုိတာ အားလုံးသိၾကမွာပါ။ အလွ်ား ေပ ၆၀ အနံ ေပ ၄၀ ကားဂုိေဒါင္ေတြနဲ႕ စမတ္က်ေနတဲ့ တုိက္အိမ္ျခံေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနတယ္။ ရုံးခန္းေတြမွာ စနစ္က်က် အခန္းေတြ ဖြဲ႕ထားလုိက္တာ လူေနအိမ္ေတြထက္ သန္႕လုိ႕၊ ကြန္ပ်ဳတာအခန္းေတြမ်ား အဲယားကြန္ေတြနဲ႕ ရွယ္ျဖစ္ေနလုိက္တာ၊ ဒီဘက္ေခတ္မွာ လူလာျဖစ္ရတာ တန္တယ္လုိ႕ မထင္လုိက္ၾကပါနဲ႕။ မေျပာင္းလဲႏုိင္ေသးတဲ့ စနစ္ေတြနဲ႕ ျမင္ေနရတုန္းပါပဲ။ အေတာ္ေလးၾကာခဲ့တယ္ ဆုိေပမယ့္ အခုလည္း ဒီအတုိင္း က်န္ေနေသးပါတယ္ ဆုိတဲ့အေၾကာင္းကုိ ေနာက္ပုိ႕စ္တစ္ခုမွာ ေရးသားတင္ျပခ်င္ပါေသးသည္။ အားလုံးေသာ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္မ်ား ကုိယ့္ေျမ၊ ကုိယ့္ေရကုိ ခ်စ္ရင္ အရာအားလုံးကုိ တန္ဖုိးထားၾကပါလုိ႕ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္….
NPNGMP
0 comment:
သင့္အၾကံျပဳခ်က္ေတြကုိ ေလးစားစြာ ဖတ္ရႈေပးပါမည္။ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။